ผู้ใหญ่บ้านจิตอาสาขับรถรับส่งนักเรียนฟรี
การศึกษา ศาสนา สังคม

ผู้ใหญ่บ้านจิตอาสาขับรถรับส่งนักเรียนฟรี

ชื่นชมผู้ใหญ่บ้านจิตอาสา ขับรถยนต์รับส่งนักเรียนไป-กลับ ไม่คิดค่าใช้จ่าย ทั้งในหมู่บ้าน นอกพื้นที่ วันละกว่า 40 กม.ทำมานาน 5 ปี

โรงเรียนบ้านต่อตั้ง ตั้งอยู่ที่หมู่ 1 ต.ปากทรง อ.พะโต๊ะ จ.ชุมพร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาชุมพร เขต 2 ปัจจุบันมี นายรัตนพงษ์ สายเพชร เป็นผู้อำนวยการโรงเรียน จัดการเรียนการสอนตั้งแต่ระดับ ชั้นอนุบาล 1-3 และชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6  มีนักเรียนทั้งหมด 52 คน คุณครู 8 คน นักการภารโรง 1 คน แม่ครัว 1 คน เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก อยู่ไกลปืนเที่ยง ในชนบทท่ามกลางธรรมชาติป่าเขา

โรงเรียนต่อตั้ง ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนขนาดเล็ก แต่เด็ก ๆที่โรงเรียนก็มีความรู้ความสามารถเท่าเทียมกับโรงเรียนอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นทางด้านเทคโนโลยี เด็ก ๆก็สามารถเข้าถึงอินเตอร์เน็ต ได้เรียนรู้เข้าถึงโลกกว้างได้ และเด็กนักเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ หลายคนสอบเข้าโรงเรียนดัง ๆได้ และได้รับรางวัลการันตี ทั้งนักเรียนและครูผู้สอนมากมายมาหลายรางวัล  เนื่องจากโรงเรียนต่อตั้ง แม้จะมีนักเรียนน้อย แต่ข้อดีคือเด็ก ๆ เข้าถึงครูได้มากกว่าโรงเรียนใหญ่ๆ สามารถเรียนกันตัวต่อตัวเด็กนักเรียนได้ความรู้เต็มที่

ปัจจุบันเรียนเรียนก่อตั้ง มีเด็ก ๆในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียง เข้ามาเรียนที่มาเรียนโรงเรียน เนื่องจากการเดินทางที่ไปกลับ ได้มี นายธิเบก เทพศิริ อายุ 56 ปี ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ 1 ตำบลปากทรง อ.พะโต๊ะ จ.ชุมพร ผู้ใหญ่บ้านใจดี มีจิตอาสา ตอนเช้าตรู่ก็ตื่นทำหน้าที่จิตอาสา ขับรถยนต์กระบะติดหลังคารัวเหล็กของตนเอง ออกตระเวนไปรับนักเรียนในหมู่บ้านที่ตนเองรับผิดชอบ และหมู่บ้านใกล้เคียง ที่อยู่ตามชนบนป่าเขา ที่แต่ละหลังอยู่ห่างไกลจากกัน ได้มาเล่าเรียนหนังสือที่โรงเรียนแห่งนี้ หลังเลิกเรียนตอนเย็นก็จะไปรับกลังมาส่งให้กับพ่อแม่ผู้ปกครอง เป็นประจำทุกวันที่โรงเรียนเปิดการเรียนการสอน มานกว่า 5 ปีแล้ว

นายธิเบก เทพศิริ อายุ 56 ปี ผู้ใหญ่บ้านกล่าวว่า ในพื้นที่ตนมีอยู่เพียงโรงเรียนเดียวคือโรงเรียนต่อตั้ง เป็นหมู่บ้านห่างไกลอยู่ในชนบท ที่ผ่านมาผู้ปกครองจะส่งให้บุตรหลานตนเองไปเรียนหนังสือในตัวอำเภอหรือตัวเมือง เนื่องจากปัจจุบันมีความเจริญ การคมนาคมมีความสะดวกสะบายมากขึ้น ทำให้โรงเรียนต่อตั้งแห่งนี้จึงมีเด็กนักเรียนน้อยลง ตนจึงมีความคิดว่าเราเองเป็นผู้ใหญ่บ้าน จึงต้องอำนวยความสะดวกให้กับผู้ปกครอง เพื่อให้บุตรหลานได้เรียนที่โรงเรียนใกล้บ้าน และเพื่อให้โรงเรียนแห่งนี้ได้เป็นโรงเรียนที่มีผู้อำนวยการ มีครูสอนที่ค่อยดูแลนักเรียนครบตามกำหนดกฎเกณฑ์ของสถานศึกษาต่อ ตนเองจึงออกไปพูดคุยกับผู้ปกครองให้ส่งลูกมาเรียนหนังสือที่โรงเรียนแห่งนี้ และอาสารับส่งบุตรหลานให้ให้ด้ไปโรงเรียนทุกวัน  ซึ่งก็ได้ความร่วมมือจากผู้ปกครองทั้งในหมู่บ้านตนเองและหมู่บ้านใกล้เคียงเป็นอย่างดี

“ตนได้ทำหน้าที่รับส่งนักเรียนมแล้วาเป็นระยะเวลากว่า 5 ปี เช้าไปรับและเย็นไปกลับมาส่งบ้านจนถึงมือผู้ปกครอง มีระยะทางที่ต้องไปรับไปส่ง ทุกวันทั้งเช้าและเย็นรวมและว่า 40 กิโลเมตร โดยรับส่งฟรีไม่ได้คิดเงินแม่แต่บาทเดียว บางวันเห็นเด็ก ๆไม่มีเงินซื้อขนม ตนก็ซื้อให้กิน ในแต่ละวันตนต่องรับส่งเด็กนักเรียนไปกลับวันละ 24 คน ส่วนเด็กคนอื่น ๆบางคนบ้านอยู่ใกล้โรงเรียน บางคนก็ผู้ปกครองมารับเอง ส่วนนักเรียนบ้านไกลผู้ปกครองไม่สะดวกเพราะต่องทำมาหากิน บางคนรับจ้าง ตนก็จะไปรับส่งเอง ซึ่งตนจะทำหน้าที่นี้ไปจนกว่าจะทำไม่ไหว เพราะเป็นห่วงเด็ก ๆ

ด้าน นายอาคม เทพที ครูโรงเรียนบ้านต่อตั้ง กล่าวต่อว่าผู้ปกครองของเด็กนักเรียนส่วนใหญ่จะประกอบอาชีพรับจ้าง และเกษตรกรรม จึงไม่มีเวลาไปรับส่งลูกหลานตอนเอง ซึ่งก็มี นายธิเบก เทพศิริ ผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 1 ตำบลปากทรง อ.พะโต๊ะ ซึ่งเป็นกรรมการสถานศึกษาแห่งนี้ด้วย ก็กลัวว่าถ้าเด็กนักเรียนน้อยลง โรงเรียนอาจจะถูกยุบหรือถูกควบรวมกับที่อื่น จึงเข้าไปพูดคุยกับผู้ปกครองของเด็ก ๆทั้งในหมู่บ้านตนเองและหมู่บ้านใกล้เคียง ที่อาสาที่จะรับส่งเด็ก ๆให้ได้ ไปโรงเรียนทุกวัน และได้ทำแบบนี้มาเป็นระยะเวลาประมาณ 5 ปีแล้ว เด็กนักเรียนครึ่งหนึ่งของโรงเรียนมีผู้ใหญ่บ้านเป๋นผู้รับส่งทุกวัน โดยที่ไม่ได้เก็บเงินจากผู้ปกครองแต่อย่างใด

น.ส.จันทร์เพ็ญ วรรณา อายุ 42 ปี อยู่บ้านเลขที่ 3/2 หมู่ 8 ตำบลปากทรง อ.พะโต๊ะ จ.ชุมพร กล่าวว่าในฐานะที่เป็นผู้ปกครองของเด็กนักเรียนโรงเรียนต่อตั้ง ได้ใช้บริการรถรับส่งของผู้ใหญ่ธิเบกมาตลอด รู้สึกดีใจที่มีผู้นำที่มีจิตอาสาที่ยอมเสียสละเวลา เสียเงินค่าใช้จ่ายส่วนตัว ขับรถยนต์มารับมาส่งเด็กนักเรียนโดยที่ไม่คิดค่าใช้จ่ายใด ๆ แม่แต่หมู่บ้านใกล้เคียงที่ประสงค์มาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ ผู้ใหญ่บ้านก็จะอาสาไปรับส่งด้วยตนเอง แม่ว่าวันนี้ผู้ใหญ่บ้านขาจะได้รับเจ็บจากการโดนใบมีดตัดหญ้าบาด ก็ยังพยายามขับรถมารับส่งเด็ก ๆ นักเรียนด้วยตนเอง และตนก็ไม่คิดว่าจะส่งลูกหลานไปเรียนหนังสื่อโรงเรียนใหญ่ๆดัง หรือที่อื่นแต่อย่างใด.